En dan loopt alles anders dan verwacht.....

Vrijdagochtend 10 uur. Het is een hete dag en op de planning staat de zolder en kelder op te ruimen. Het is dringend nodig, maar tijd is met twee winkels vaak onze vijand. Chantal, onze vaste zaterdaghulp staat vandaag in de winkel van Bas zodat de nodige klussen gedaan kunnen worden. Om 12 uur komt Bas zwaar verhit een kopje koffie drinken. De zweetdruppels parelen op zijn voorhoofd. Het is ZO heet Anja, niet normaal! Uitgerekend op de heetste dag verzinnen wij weer dit soort dingen.... Waarom gaan we niet lekker naar Parijs oppert Bas? Ik twijfel geen seconde en zeg JAAAA! Lets go! We spreken af om 15.00 uur weg te rijden. Ik heb krap 3 uurtjes om opvang voor de beestjes te regelen, personeel voor zaterdag, overdrachtlijstjes te maken, tas te pakken en niet te vergeten mijn shakes want het is de derde dag van mijn dieet. De winkel is echter gewoon open dus ik doe alles tussendoor want ondanks de hitte is het ook nog een gezellige winkeldag. 

Zoals gewoonlijk is het weer een race tegen de klok, maar om 15.30 uur zitten we in de auto. Chantal staat in mijn winkel en de andere winkel is dicht. Er kunnen altijd onverwacht klanten komen die een eindje hebben gereisd en die willen we zeker niet teleurstellen.

De airco staat aan, muziekje aan en goed gezelschap. We moeten alleen een stukje omrijden om de files bij Antwerpen te omzeilen, maar dat mag de pret niet drukken. Rond 22.00 uur zijn we in Parijs. De dame die ons incheckt is duidelijk in een slecht humeur. Wellicht omdat Frankrijk verloren heeft? O jee, als dat maar goed gaat op de markt morgen... de meeste Franse handelaren zijn normaal al chagrijnig laat staan nu....

Om 6 uur staan we weer naast ons bed en het regent pijpenstelen.... Regenkleding? Noop, dichte schoenen? Noop... Melk voor mijn shake…. ? Noop, goed humeur? Yep! We lopen over de markt en we kopen het eerste uur niets. Veel handelaren zijn thuisgebleven en de markt komt maar heel traag op gang. We blijven maar lopen en alle mooie dingen die we aanraken zijn niet te betalen. Ik begin trek te krijgen, maar hoe kom ik aan melk?? Om in een café een glas melk te vragen en daar uitgebreid met potten shakepoeder en mixer mijn shake te maken (shakebeker heb ik natuurlijk niet…) zie ik niet zitten…. Langzaamaan veranderd ons humeur…. Jeetje mina! Niets te koop en wat te koop dat is stinkend duur! Hadden we niet toch beter de kelder op kunnen ruimen....? Eindelijk hebben we ons eerste mooie stuk te pakken. Een 18e eeuws borduurwerk in een verguld houten lijst. Prachtig! We kopen o.a. nog een mooie bodice, lingeriehoezen, wat lampenkapjes, een parasolletje en nog wat mooie brocante juweeltjes. Mooi, echter te weinig om de kosten te kunnen dekken. Op naar de volgende markt! We kopen een mooie hoedendoos, kant, lingeriehoezen, maar ook hier is het schrapen.... Wat is er aan de hand?? De volgende markt dan maar weer. We lopen en lopen en lopen en kopen één,  ja echt één poederdoos! Dan maar naar de duurste antiekwijk van Parijs. Al is het maar voor de sfeer. We nemen tot twee keer toe een verkeerde afslag. Grrrrr weer een file! Na een uur zijn we op de plaats van bestemming. Voordat we in de mooie wijk zijn lopen we eerst over de markt. Een vreselijke markt. Imitatie trainingspakken, zonnebrillen, cd's en een enkel antiekkraampje... Ik heb inmiddels echt geen zin meer....

Mijn honger is onbedwingbaar en Bas zegt:”hou op met dat stomme dieet, we gaan  een hapje te  eten”! Mijn zwakke geest bezwijkt onmiddellijk en we strijken neer op een terras en bestellen een heerlijk maal en wijn. Een karaf wijn.... We hebben niets gegeten dus het wijntje slaat in als een bom. Binnen no time zijn we zo vrolijk als wat en lachen we om deze, tot nu toe, niet echt succesvolle reis... Ze draaien plots een bekend nummer en ik zing te ongecontroleerd en net iets te hard mee.... Bas ligt helemaal in een deuk en de mensen op terras kijken eens onderzoekend onze richting uit. Het eten is heerlijk, de wijn verzachtend en we spreken af iets ongelooflijk moois uit te zoeken en als het te duur is houden we het zelf. We duiken de Clignancourt in en vergapen ons aan de prachtige antieke spullen. We vinden een stapel dozen waar je echt  je vingers bij aflikt, maar helaas, mevrouw verkoopt ze niet. Ik probeer het bij mijn favoriete winkel met de mooiste stoffen, gordijnen, schoentjes, veren, dozen en andere op en top boudoir stukken, maar met de beste wil van de wereld.. ik kan er niets kopen. Zelfs niet voor mezelf... het is echt TE  belachelijk duur. We lopen verder en zien prachtige theaterkostuums. Ik durf niet naar de prijs te vragen, maar verhipt, het is betaalbaar!! We kopen 3 prachtige 19e eeuwse theaterjasjes, een bolerootje  en een middeleeuwse hoed. Top!! Het is 17 uur en we moeten nog naar België dus we gaan verder.

We hebben mooie spullen, maar de bus zit pas voor een kwart vol. We richten onze focus op de grote markt in België. Om 20 uur zijn we in ons hotel. We parkeren de auto niet bij het hotel, maar dicht bij de markt. De receptioniste wijst ons de weg. Zij heeft het druk, dus beloofd ons de code, om het hotel in te komen na 23 uur, te geven als we terug zijn. Wij lachen want wij liggen dan al lang in bed. We moeten namelijk vroeg op de markt zijn!

We parkeren de auto en lopen terug naar het hotel. Onderweg zien we een leuke eettent en besluiten een hapje te eten. Dat was dan weer het dieet…… Om 22.00 uur horen we dat het voetbal is begonnen dus we rekenen snel af en haasten ons naar ons hotel. Terwijl we lopen zien we een café met alleen maar oranje shirts. Zullen we heel even kijken wat de stand is? We gaan naar binnen en het is gezellig. Kom drinken we een wijntje zeg ik tegen Bas. Hij kijkt bedenkelijk, maar gaat overstag. In no time worden we de wedstrijd ingezogen en worden we meegesleept in het zinderende spel. Samen met een ander koppel zitten we eerste rang met het grote scherm recht voor onze neus. Het zijn getrainde drinkers en telkens als ze een biertje bestellen dan bestellen ze voor ons een wijntje. Ik vind het prima en merk het niet eens. Door de spanning van de wedstrijd gaat de wijn erin als limonade...... Er komt maar geen einde aan de wedstrijd en aan de wijn..... Dan de penalty’s. Het is echt TE SPANNEND. En dan eindelijk de ontlading. Het is feest, groot feest! Alsof iedereen in het café en buiten de lotto heeft gewonnen. Er wordt gezongen, gedanst en gefeest en Bas en ik zijn de tijd totaal uit het oog verloren. Na een uurtje feesten ben ik echt klaar. Ik ben moe en wil slapen. Gelukkig weet Bas het hotel te vinden, maar als we er zijn herinneren we ons ineens dat we nooit een code hebben gevraagd.... We komen het hotel niet in. We staan in de regen voor het hotel en ik ben er inmiddels klaar voor om in een portiekje te slapen. Bas sleept me mee en belt tot twee keer toe het alarmnummer van het hotel. Bas, ook niet meer helder van geest, heeft moeite met de instructies te volgen van de zwaar geïrriteerde man die wij rond 2 uur ‘s nachts in zijn slaap storen, maar na een tijdje lukt het, zijn we binnen, en kunnen slapen!

Om half negen worden we wakker. Shit de markt!! We zijn totaal brak, maar wat was het gezellig! We besluiten niet te haasten en gaan zelfs de ontbijtzaal in. Meer dan koffie met toost gaat er echter niet in. We kijken elkaar aan en lachen. Jeetje mina, dat is ons nog nooit gebeurd! We gaan toch even naar de markt, waar we als zombies rondlopen, maar toch kopen we een paar mooie dingen. Dan houden we het voor gezien en rijden naar huis.  Op maandag pakken we de spullen uit en als het bij elkaar staat zijn we toch tevreden. Mooie spulletjes én een mooie herinnering van een super gezellig weekend!