Winkelinrichtproces.......

Afgelopen weekend kwam mijn dochter slapen dus Bas vertrok zaterdagavond alleen op inkoop. In plaats van, na een drukke werkdag, snel een stoommaaltijd in de magnetron te zetten en hup de auto in te springen op weg naar het hotel, heb ik heerlijk uitgebreid gekookt en lekker liggen chillen voor de tv met mijn lieve dochter.

Midden in de nacht werd ik wakker, ik keek op de klok en zag dat het 5 uur was…… Jeetje dacht ik… Bas loopt nu al een uur in het donker op een koude markt! Wat een rare gedachten dat ik hier moe en heerlijk warm in mijn bedje lig… Ik dacht nog…. Ik hoop dat het droog is op de markt, draaide me om en sliep weer heerlijk in…

Om 9 uur werd ik wakker! Dat was lang geleden! Om 10 uur belde Bas me dat hij al hele mooie dingen gekocht had, maar hij verklapte niets.

Om 16.00 uur kwam hij thuis. Hij zette alle nieuwe vondsten op de grond in de winkel en riep me toen alles binnen was. Spannend!!! Wat als ik het niet mooi vind….?! Ik liep de trap af en ik spotte meteen twee fantastische consoles met engelen. Bas vertelde me dat ze uit een Franse kerk komen. Wauw!! Ik viel van de ene in de andere verbazing. Wat had hij goed ingekocht!! Ik vond echt alles, maar dan ook alles mooi! Twee prachtige Boutis, hoedendozen, een waanzinnig mooie verweerde tuinvaas, een mooie tafel, prachtig brocante kleingoed, een mooie babycape, mooie beelden en nog veel meer! Jeetje wat een goeie inkooptrip! Het was duidelijk dat deze juweeltjes snel verwerkt moesten worden om in de winkel te pronken.

Maandag, onze vrije dag…..

We hebben een behoorlijke TO DO lijst. Foto’s maken voor de website, winkel inrichten, boodschappen doen, uitgebreid koken met zijn tweetjes, praxis, kruidvat en een inkooptripje naar Duitsland waar een brocante handelaar zit die ermee stopt.

Ondanks de waslijst besluiten we uit te slapen, een ontbijtje op bed te nuttigen en met de honden te stoeien want het bed moest toch verschoond (nog een aanvulling op: TO DO).

We beginnen vervolgens met de foto’s. Voor het mooiste licht maken we die in de woonkamer…. De tafel wordt ontruimt, tegen de muur aan, luiken van beneden worden naar boven gesjouwd, spullen worden naar boven gesjouwd en dan kan de fotosessie beginnen. Bas knipt, ik noteer prijs, afmetingen etc. Na een uurtje zijn we klaar en gaan we beneden aan de slag. De nieuwe tafel moet een mooie plek in de winkel krijgen… tja daar waar ik 'm wil hebben staan, staat al een tafel…. We maken twee hele hoeken leeg om de tafels om te wisselen. Je kunt niet meer lopen en de kans dat je iets omstoot is bijna zeker, ZO VOL staat het. Omdat we geen werkruimte hebben besluiten we spullen buiten te zetten. Gezellig zegt Bas, zijn we ook meteen open. Met een vernietigende blik kijk ik hem aan… Hij weet dat ik er een grote hekel aan heb als er klanten binnen zijn terwijl de hut op z’n kop staat. Ach lieverd, zegt hij, doe effe relaxed… Hij heeft het nog niet gezegd en de eerste twee klanten staan binnen. Ik verontschuldig me voor de rommel, maar dat vinden ze juist gezellig…. De volgende klanten lopen binnen en weer twee klanten lopen binnen….. Bas kijkt me aan. Je hebt gelijk Anja, dit werkt niet. We krijgen amper de kans om de deur te sluiten, omdat er aan een stuk door klanten binnen lopen…. Zodra het kan, gaat de deur weer op slot. Oké, aan de slag!

Zodra de grote stukken weer een plekje gevonden hebben begint het inrichten. Elk stuk wordt met liefde en beleid neer gezet. Soms heeft het al vier plekken gehad voor het definitief is…. Als Bas iets toevoegt wordt het vaak weer weggehaald…. Hoe kun je dit nu HIER neer zetten vraag ik hem dan….? Hij moet er altijd om lachen. Uiteindelijk besluiten we ook nog maar even de etalage te doen. Als we op de klok kijken is het inmiddels 19.00 uur. We hebben niets gegeten en niets gedronken… Stelletje idioten dat we zijn! We spreken af tot 20 uur door te gaan en dan echt te stoppen… Om 20.30 uur zijn we klaar en tevreden. De winkel is MOOI! We besluiten een hapje te eten bij TORO bij ons op de hoek (we hebben tenslotte geen boodschappen gedaan..). Een fantastische keuken en vriendelijke bediening. Met een heerlijk wijntje zakken we in onze energie. De hele TO DO lijst blijft liggen voor morgen. Net zoals de winkel schoonmaken, webshop vullen, administratie doen etc etc…. maar dat is voor morgen. Nu zijn we blij. Blij dat hard werken beloond wordt en blij dat we mogen doen wat we het aller leukst vinden. Stad en land afreizen voor de mooiste brocante, met liefde inrichten en vervolgens weer verkopen aan mensen die er weer net zo blij van worden als wij.....!

Vakantie! Nou ja...vakantie....

Zaterdagmiddag 17.00 uur…. YES! Vakantie! Na 8 maanden non-stop werken gaan we twee weken vakantie vieren. En wat gaan we doen op vakantie…… Brocante inkopen natuurlijk! We gaan naar Parijs, Brussel en omdat het vakantie is gaan we ook naar een van de grote markten in Engeland. Van collega brocanteurs horen we dat daar ook goed Frans brocante te koop is. We nemen op elke plek net iets meer tijd dan normaal omdat het tenslotte vakantie is.

Ik ben altijd van het regelwerk (boeken van hotels, het zoeken naar markten, administratieve afhandeling etc) en Bas is van het rijden. Dus ook de trip naar Engeland neem ik voor mijn rekening. Het hotel en de overtocht is geboekt dus we gaan op weg. Om 16.00 uur vertrekt de boot dus vertrekken we tijdig. Onderweg gezellig een broodje en de stemming is opperbest. Spannend! Een nieuwe plek!

Tegen 15.15 uur arriveren we in Calais. De paspoort controle van de bestuurders voor ons duurt ellenlang. Gelukkig zijn we op tijd. Om 15.40 uur zijn we door de controle heen en bij de laatste incheck zegt mevrouw doodleuk dat we de boot gemist hebben…… Ik had niet goed gekeken, de boot vertrok namelijk om 16.30 uur…. Ik had naar de aankomsttijd gekeken ipv de vertrektijd (In Engeland is het een uur vroeger..) We zijn de eerste auto in het rijtje voor de volgende boot…..2.5 uur later! Agrrrrrrrrrhh!

Bas was not amused.. op zijn zachts gezegd….omdat hij niet boos wilde zijn (hey, iedereen maakt fouten…) draaide hij zijn stoel in slaapstand….Ik opperde nog om gezellig iets te gaan drinken, maar er was niets maar dan ook helemaal niets behalve vieze toiletten en een snoepautomaat…. Omdat ik me toch wel heel rot en schuldig voelde en enorm baalde van mezelf stelde ik voor om het boek wat ik net gekocht had voor te gaan lezen. Dat vond Bas een prima idee. Zijn stoel ging iets omhoog en ik begon te lezen in het boek van Isa Hoes “Toen ik je zag”. Bij pagina drie stroomde de tranen over mijn wangen en kon ik niet meer uit mijn woorden komen. Beide geëmotioneerd zaten we in de auto en moesten we vreselijk lachen. Vervolgens heb ik 2,5 uur gelezen en de tijd vloog om! We waren hooked! De overtocht was geen pretje. Het stormde enorm! Iedereen werd verzocht te blijven zitten.

Het was donker toen we de overkant bereikten. Al links rijdend zochten we onze weg naar het idyllische hotel (natuurlijk weer in de middle of nowhere..), maar om 20.30 uur Engelse tijd checkten we in. Eerst nog een stukje lezen, slapen en vroeg weer op.

De markt was geweldig! Het was droog terwijl de voorspellingen heel erg slecht waren. Er stonden minder handelaren, maar meer dan wij gewend waren en er was weinig publiek wat voor ons natuurlijk perfect was! Tot onze grote verbazing kwamen we “onze” Franse handelaren tegen en dat in Engeland! Na een hele dag rondstruinen hadden we een hele auto vol gekocht. Mooie 18^e eeuwse engelkandelaar, een Franse stationsklok, dozen, Franse gordijnen, luiken, 15 opgezette eendjes, prachtige ornamenten, oude sieraden en zelfs Maria beeldjes vinden we in Engeland. Natuurlijk kopen we ook wat Engelse antiek zoals een mooi cloche, dekschaaltjes en rozenstekers omdat dat een prachtige aanvulling is op onze Franse brocante. Bas haalt de auto terwijl ik nog even rondsnuffel in de overdekte hal tussen de prachtige victoriaanse kleding die helaas te duur is om te kopen. Het begint ineens te waaien en te stormen en de regen komt met bakken uit de lucht. Als Bas me 20 min later weer opzoekt is hij drijf maar dan ook drijfnat…. Ocherm! We stappen in de auto en halen onze spullen op die we bij diverse handelaren hebben laten staan en keren terug naar ons hotel. ’s Avonds belanden we in een Englisch Pup waar de ene muzikant na de andere het podium betreedt. Het is 'open mic night', beregezellig!

De volgende dag vertrekken we weer naar Nederland en de hele weg rijd Bas en lees ik. Het boek is bijna uit als we de straat in rijden en om de magie vast te houden parkeert Bas in het einde van de straat en lees ik eerst het boek uit…….. HEERLIJK!

Als we thuis zijn kunnen we het niet laten om de auto leeg te halen en alle brocante schatten in onze huiskamer uit te stallen en van te genieten totdat Bas zegt….HEY, waar zijn de eendjes??? Nee hè! Shit! Die zijn we vergeten op te halen! We balen stevig en willen eigenlijk elkaar de schuld geven…. We houden ons in, drinken een glas wijn en genieten van de spullen die we wel mee hebben genomen………

Paris!

Na een drukke decembermaand was het echt nodig om weer prachtige brocante schatten te zoeken dus op naar PARIS!  

We vertrekken in de middag om 14 uur zodat we op tijd in het hotel zijn. Een lieve vriendin neemt de honeurs waar in de winkel. Het plan is onderweg even snel te eten en weer door. We passeren een wegrestaurant waar we besluiten te stoppen en parkeren recht voor het raam, lekker dichtbij. Ik stap uit en zie mijn gouden oorring tuimelend over de grond zo in een rooster van een put verdwijnen….SHIT! Mijn eigen Mac Giver kijkt in de put en ziet het glinsterende goud liggen, haalt een zakmes uit de auto, snijd een takje van een struik, maakt er een weerhaak aan, gaat op zijn hurken zitten en begint vol goede moed te hengelen…. Telkens als de oorbel aan het haakje vastzit en bijna boven is verdwijnt die weer met net zoveel gemak in het water….. Het tafereel duurt al enige minuten en mensen in het restaurant staan inmiddels voor het raam om te kijken wat die mensen in godsnaam aan het doen zijn. Mijn man is onverstoorbaar. Hij snijd een tweede tak van de struik en probeert het op deze manier. Inmiddels zit hij met zijn dure spijkerbroek en van Bommels op zijn knieën op de grond en laat zich door niemand van de wijs brengen. Zelf ben ik allang klaar met de oorbel en opper naar binnen te gaan. Aan zijn hele houding zie ik dat dat geen optie is…. De kok komt polshoogte nemen. Het is een vrouw en ze heeft met hem te doen. Ze vraagt of ze kan helpen, maar nee, dit is een klus die hij zelf gaat klaren. De kok verdwijnt weer. Ik ga maar even naar het toilet….   Het wordt al donker. De kok besluit toch nog even naar buiten te komen. Deze keer heeft ze een zaklampje bij zich. Heel lief schijnt ze met het licht in de put. En na zo'n twintig minuten hangt de oorbel aan het haakje en triomfantelijk vist mijn lieve man hem uit de put. Een zacht gejuich van mij en de kok volgt! De schoenen zijn flink bekrast en de broek is smerig, maar dat mag de pret niet drukken. We eten en gaan weer verder. 

  

Het hotel waar we normaal slapen zat vol, dus we gaan op weg naar ons “nieuwe” hotel. Het schijnt een heerlijk hotel te zijn, maar helaas onvindbaar…. Nr 90 bestaat niet! Na wat zoeken vinden we het eindelijk. We checken in en gaan op tijd slapen. De volgende ochtend zitten we op tijd in de auto. Bas vraagt of ik misschien wil rijden…….! Ehhhh dacht het niet! Dan komen we nooit op plaats van bestemming. Het verkeer gaat van links naar rechts en met een snelheid waar het mij van duizelt…. Parijzenaren rijden als gekken. Bas manoeuvreert door Parijs alsof het Zutphen is en op tijd komen we op plaats van bestemming. Nu nog een parkeerplek…. We blijven rondjes rijden totdat we eindelijk een plekje hebben gevonden en YES ook nog dichtbij! 

  

De markt afstruinen is ZO LEUK! We vinden prachtige brocante. Schitterende lampen, halfdolls, kanten gordijnen, een prachtig schilderij van een ballerina, rozenpanelen, 19^e eeuwse  ornamenten, antieke sieraden en ga zo maar door. Het zonnetje schijnt en de sfeer is 100% Paris! De wespentaille voor €700 hebben we maar laten staan, evenals de kanten gordijnen voor €400……We zijn super tevreden met onze aankopen en keren terug naar het hotel. Omdat het vakantiegevoel nog een beetje vast te houden hebben we onszelf verwend en een extra nachtje geboekt. We gaan heerlijk uit eten in de liefdesstad en een dag later keren we tevreden naar huis terug om onze schatten liefdevol te etaleren in onze winkel.