donderdag 31 oktober 2013

Nat, drijfnat!



Zaterdagavond 26 oktober. Twijfel….zullen we nou wel of niet op inkoop gaan… Tja, we hadden een hele goeie dag vandaag en er vallen al weer aardig wat gaten in de winkel. Met het oog op de fair van volgende week zondag (Brocante in de kerk in Edam) en de voorraad in de winkel besluiten we toch te gaan ondanks de barre weersvoorspelling. We gaan vannacht rijden, zetten om 4 uur de wekker, zetten hem vervolgens een uur terug, douchen en aankleden en hup om 3.30 in de auto is het plan!

Om 4 uur schrikt Bas wakker. SHIT! De iphone heeft de tijd zelf al teruggezet….! Het is nu 4 uur Anja, we zijn veel te laat! Ik zeg, kom laten we opschieten en gewoon gaan. We zijn nu toch wakker….
Om 4.15 uur zitten we in de auto en het is droog. Hoe meer we richting het Zuiden rijden hoe dreigender het wordt en ja hoor om 7.15 uur, als we net op de markt aankomen begint het zacht te regenen…. Goed voorbereid als altijd, lopen we in ons vestje en cape, ZONDER regenkleding, paraplu en laarzen……over de markt. We zijn gedreven en het regent niet hard dus dat komt wel goed. Een rondje over de markt stemt echter niet heel positief… We zijn veel te laat. De nachtelijke droge uurtjes zijn goed benut door zowel de handelaar als de brocanteur. Vele zijn helaas al aan het inpakken. Tot 9 uur kopen we een aantal mooie dingen zoals een prachtig edelhert voor aan de muur, mooie sieraden, een prachtige hoedendoos, een regaal, smeedijzer hek, geweitjes en van allerlei mooi kleingoed. Het is gestopt met zachtjes regenen. Ondertussen zijn we nat, drijfnat, tot op onze huid en we besluiten richting auto te gaan. Het heeft geen zin meer, er is niets meer te koop. Goed en wel in de auto barst de hemel open en komt de regen met bakken uit de lucht waarop ik tegen Bas zeg, zo, net op tijd in de auto! We kijken elkaar aan en moeten vreselijk lachen.

We zijn niet voldaan, de auto en aanhanger zit nog niet half vol…. We besluiten naar Frankrijk te rijden en onze handelaar te bezoeken. Schoenen uit, sokken op het dashboard, verwarming zo heet mogelijk in de hoop een beetje opgedroogd te zijn als we aankomen. Hij is thuis. De droge sokken worden aangetrokken en in de natte schoenen geschoven….. Onze vesten kunnen we niet meer aan, die zijn echt te nat.

Verwachtingsvol lopen we de grote, mega grote loods in met oude spullen, kasten en Franse inboedels. Wij gaan onze gang en de “Patron” trekt zich terug. Het is er zo stoffig dat ik meteen een allergie aanval krijg en met de sjaal voor mijn neus en mond rondloop, maar wat vinden we toch weer allemaal mooie spullen!! Onder de lakens vinden we de mooiste spullen en terwijl we de dozen uitpakken spreekt de madame ons streng toe dat alle spullen onder het laken NIET uitgepakt mogen worden. Gelukkig hebben we al een hele pluk mooie spullen klaarstaan en laten we de afgedekte spullen voor wat het is…. Die bekijken we dan wel volgende keer!
De aanhanger en de auto laden we vol met prachtige brocante en nat, moe én voldaan beginnen we aan de terugreis.       

donderdag 24 oktober 2013

Te gek!!



Om je winkel te vullen met mooie spullen moet je heel wat doen. Ver reizen, weinig slaap en geluk hebben dat je net iets eerder bent dan je collega brocanteur die op het zelfde moment op dezelfde plek op zoek is naar mooie spullen.

Gelukkig vinden Bas en ik dat nou net een van de leukste dingen van het vak. Mooie brocante juweeltjes vinden in Frankrijk en België. Afgelopen week echter hoefden we niet ver te gaan voor mooie spullen….

Een aardige mevrouw kwam de winkel in, bekeek onze spullen en zei, ik heb ook van allerlei spullen te koop in deze sfeer, heeft u interesse? Waarop ik antwoordde, jazeker, we kunnen altijd even langskomen.

Wat bleek nou, twee straten van ons huis verwijderd stond een van de oudste huizen van Zutphen en de mevrouw die daar woonde was vertrokken naar een bejaardenhuis. De mooiste spulletjes had ze meegenomen, zo vertelde mevrouw, maar het huis was zo gigantisch groot dat er nog vele spullen in het huis stonden.

Zonder verwachtingen gingen we op de afgesproken tijd naar het huis. Wauw Bas, kijk eens wat een huis… dat beloofd wat… De deur ging open en ik viel van de ene ochhh in de andere ochhhh. Over de 18e eeuwse carrara marmeren vloer liepen we naar het eerste vertrek. Een atelier met mooie hoge ramen, een fantastische lichtinval en aan de muur talloze  gereedschappen. Diegene die hier had gewoond was overduidelijk kunstzinnig. Iets verderop in de hal kwam je in een soort kapel met mooie beschilderde ronde gewelven. Er stonden manshoge houten heiligenbeelden die reeds geschonken waren aan goede doelen. Aan de muur hangt een gebeeldhouwde 18e eeuwse lavabo in de vorm van een doopfond schelp. Helaas voor ons zit die vast en hoort die bij het pand J. De eikenhouten trap naar boven is geheel uitgestoken in Louis Seize stijl. Werkelijk een droom.

De huiskamer is groot en licht, hoge plafonds en schitterende openslaande deuren naar de grote weelderig begroeide stadstuin. De badkamer is groot en licht. Vele kamers op de eerste verdieping zijn al leeg en dus gesloten. Jeetje, hier kunnen wel twee gezinnen of meer  wonen! De zolder… groot! In een verloren hoekje voor een oud dakraam staat een antieke boetseerbok… Ik let niet meer op de spullen, maar snuif de sfeer van het middeleeuwse huis op en ben verliefd… Hier zou ik wel willen wonen…...

Tja… voor dat gebeurd moeten we nog heel wat brocante verkopen en dus ook inkopen. En dat lukt fantastisch! We kopen een waanzinnig mooi schilderij met engelen,  een marmeren beeld uit de voorstelling “the rape of Sabine” we kopen de oude prachtige gordijnen, Limoge serviesgoed, een oude fournituren kast met wel 30 kleine laatjes met inhoud, twee Louis Seize-stijl stoeltjes, een oude tuinvaas, prachtige ornamenten, spiegels, beeldjes, muurkandelaars, teveel om allemaal op te noemen…. En dat alles gewoon bij ons om de hoek….   

dinsdag 8 oktober 2013

Op Inkoop!



Zaterdag 5 okt.

Om 17.30 uur sluiten we de winkel, eten snel een stoommaaltijd (bestaan er ook nog verse groenten…?!), rijden we naar de plaats van bestemming en checken rond 23.00 uur in. Na een wijntje gaat het licht uit, want om 3.30 uur gaat de wekker. Snel douchen en om 4.30 staan we op de pikdonkere markt.



Bas en ik lopen normaal altijd samen langs de uitgestalde waar, maar nu hebben we besloten de eerste twee uur individueel in te kopen. We hebben ons goed voorbereid. Bekeken we de handel normaal met de “zaklamp app” van de iphone… (en dan heel blij zijn als er een handelaar naast je staat met een lamp die echt licht geeft….), nu hebben we maar liefst ieder een “professionele handelaars lamp” met drie standen.

Oke, kus, suc6 en ik zie je later! 



Ik vond het eerlijk gezegd best spannend… om op -en aanmerkingen te maken als Bas aan het handelen was vond ik vanzelfsprekend… Heb je dat niet te duur gekocht? Weet je zeker dat we dat wel kunnen verkopen? Volgens mij had je nog wel wat kunnen afdingen… Het is zelfs zo erg dat we twee keer een weddenschap afsloten over een item waar ik mijn veto over uitsprak.. het moest binnen twee weken verkocht worden. Het eerste item verkocht meteen de eerste week, het tweede item de laatste dag van de weddenschap.. grrrrr enfin, ik dwaal af..



We gingen ieder een andere kant op. De eerste kraam had al redelijk uitgepakt. Met mijn lamp bescheen ik de handel en vond ik een mooi  ornament met prachtige bestorven kleuren. Mooi! Helaas te duur… geen zin om de onderhandeling te starten. ik liep verder en hoorde in de verte iemand roepen. Tja niemand kent me hier dus ik liep door. Nog een keer een vage roep… Ik draaide me om en zag Bas zwaaien. Licht geïrriteerd loop ik terug. ANJA, je loopt de hele tijd met de lamp aan (rood knipperend dan wel te verstaan…!) Ik zie je op een kilometer afstand nog lopen hier in het donker! OEPS, oke ik ga verder.
Ik vind een  mooie doos, prachtig van kleur. Ja gekocht! De eerste aankoop is gedaan. Een Maria beeldje, een gewei en een prachtig kleed volgde. Verder wil het niet zo lukken… Te duur, niet mooi genoeg… langzaamaan begin ik weer te verlangen naar Bas… is toch wel veel gezelliger (en makkelijker).



Ik kom hem na een uurtje tegen en laat trots mijn aankopen zien. Zijn kar puilt inmiddels uit…. Mooie dingen. Waar heeft hij die gezien?! Geweien, beeldjes, kandelaars, glazen, prachtige serviesgoed, een waanzinnig mooie vierkante koffer een mooie aardewerk schaal en nog veel meer. Hmmmm dat kleine zwijntje wat in zijn kar ligt dat weet ik niet….. ik ga er maar geen weddenschap over afsluiten… 
Ik vertel hem over het ornament wat ik heb laten liggen, maar niet vergeten ben.. we lopen er naar toe en Bas vind het prachtig. Anja, dat is niet te duur. Het is van brons! We dingen nog wat af en kopen het. Tussendoor koffie met een pain au chocolat en weer door.



Samen scoren we nog  luiken, opgezette eenden, en een Jugenstil plantenstandaard waar mijn hart van open gaat. Om 12 uur hebben we de hele markt wel afgestruind en besluiten we nog een vide grenier te bezoeken. We moeten er wel 2 uurtjes voor rijden, maar onze honger is nog niet gestild. Onderweg nog snel een broodje in de auto en vol verwachting naar de volgende markt met, volgens de aankondiging, 250 exposanten. Terwijl we het dorpje naderen bekruipt ons beiden een gevoel van….ik weet het niet…. Helaas bleek het een juist gevoel te zijn want wat een grote vide grenier zou moeten zijn blijkt een kleedjesmarkt te zijn op een veldje waar de moeders met kinderen op de grond voornamelijk hun afgedankte kleren proberen te slijten…. Onze vondst is een kurkentrekker…. Moe en teleurgesteld besluiten we richting huis te gaan. Toch nog even in het boekje kijken… Dit meen je niet!!! Ik vind een aankondiging met Mega Grote brocantenmarkt met maar liefst 1300 exposanten! En waar?? 30 kilometer van de vorige markt vandaan!!!



We gaan naar huis…. we zijn boos.. vooral op onszelf…. onderweg moeten we lachen om het feit dat we “zo goed voorbereid waren” en zitten we hoofdschuddend in de auto. Een dag later staat de nieuwe handel in de winkel en zijn we blij. Blij met de mooie vondsten, blij met onze winkel en blij met elkaar

zaterdag 5 oktober 2013

Horecavergunning!


Sinds 1 oktober hebben we een horecavergunning en schenken we bij onze overheerlijke bonbons een lekker kopje Nespresso koffie, cappuccino, chococcino,  espresso en diverse andere koffies (die ik nog moet bedenken) en natuurlijk ook…….thee…! Dit met of onder bonbonnetje en homemade gebak (in de toekomst..).

Tja, nou ben ik al van marketingmanager in het zelfstandig ondernemerschap gerold en ben ik inmiddels bedreven in het inkopen, het decoreren van de winkel, het verkopen van bonbons, het bakken van taarten en het geven van workshops en heb ik zelfs mijn eerste bruidstaart onlangs afgeleverd….. het serveren van drankjes is weer even iets nieuws. Control freak als ik ben wil ik dan ook eerst de koffiekaart bedacht en mooi vormgegeven op de tafeltjes hebben, de prijs bepaald hebben, een verzameling prachtige kopjes hebben en alles gestroomlijnd en operationeel voor elkaar hebben alvorens ik het eerste kopje koffie verkoop….

Mijn lieve husband daarentegen denkt daar anders over….  Gisteren hoorde ik hem zeggen tegen een klant..Ja, u kunt in de chocolaterie een heerlijk kopje koffie drinken….  Ik hoorde ze naar boven komen, ze keken elkaar aan en zeiden, dit is gezellig, laten we hier even gaan zitten…

Enigszins nerveus, maar met een brede glimlach vroeg ik wat ze wilden drinken waarop ze antwoordde, voor mij een  cappuccino en doe mij maar een thee…..
Ik dacht…. O NEE… een thee!! Ik had nog geen waterkoker én geen thee!!!! Zonder een spier te vertrekken vroeg ik mevrouw welke thee ze graag had en ondertussen gaf ik iemand de opdracht snel thee te gaan halen bij onze overburen, de biologische supermarkt….. Mevrouw kreeg de thee vervolgens geserveerd met een zakje thee waar je een hele pot van kan zetten en terwijl ik me verexcuseerde voor de wat rommelige bediening en ze vertelde dat ze de eerste klant waren zei ze: dat vind ik nou net zo leuk! Het is net of ik in een huiskamer zit!

De cappuccino had een heerlijke schuim, de bonbons waren lekker en de drankjes werden geserveerd in prachtige antieke kopjes. Helemaal top, volgens mijn eerste klanten. Meteen nadat ze weg waren werd de waterkoker en een assortiment thee aangeschaft. We zijn operationeel! Laat de gasten maar komen! J

donderdag 3 oktober 2013

One of those days…



Gisterenochtend stond ik vrolijk om 7 uur naast mijn bed. Liep naar de badkamer voor een heerlijke wake up douche, maar helaas… geen warm water. Uit alle andere kranen kwam warm water behalve de douchekraan… vreemd… dan maar even met een washandje.

Na alle andere gebruikelijke ochtendrituelen opende ik om 10 uur de winkel. Er hing een vreemd luchtje in de winkel. Het bleek de afvoer te zijn in de kelder. De kelder is ingericht als workshopruimte. Daar bak ik ook de taarten. Er was geen wateraansluiting dus hebben wij die zelf aangelegd met een ingenieus pompsysteem en een boiler. Het water beland in een ton en een “dompelpomp” zorgt ervoor dat het water in de afvoer terecht komt. Natuurlijk uitvoerig getest en werkte prima. Het water begon echter onfris te ruiken (zeg maar rustig vreselijk te stinken…) waarop ik besloot de warmwaterkraan open te zetten, een flinke scheut St Marc erin voor de heerlijke dennengeur en vervolgens koffie te gaan drinken in de chocolaterie met een vriendin die ik al lang niet meer gezien had. Tussendoor hielpen we de klanten en kletsten we lekker bij met een cappuccino en natuurlijk een bonbon.

Twee uur later ging mijn vriendin naar huis…… Het rook nog steeds niet echt fris, maar ik besloot toch de kraan dicht te gaan draaien…. Ik ging de trap af en belande in een warmwaterbad van ongeveer drie cm….!! De pomp had zijn werk niet gedaan grrrrrrrrrrr. Het water zat overal zelfs onder het mooie net nieuwe geblokte zeil.
Dan maar dweilen… na twee emmers water opgedweild te hebben en geen enkel verschil te zien in de hoeveelheid water besloot ik toch maar om Bas te bellen. Hij was niet blij…..maar kwam toch naar huis om me te helpen. Toen hij me vroeg hoelang ik de kraan had laten lopen alvorens te gaan kijken moest ik even slikken en kwam er een bijna onverstaanbare.. ehhh ik weet het niet precies uit…..Met een dwingende stem vroeg hij ANJA… hoe lang?! Ehhh ik denk een uurtje..of misschien wel twee….  Waarop ongeloof, boosheid, en vervolgens een lachbui volgde (die lachbui dat duurde wel even hoor…). Samen hebben we de zooi opgeruimd (THANK YOU LORD voor de waterstofzuiger!) en nu is het wonden likken want er is behoorlijk wat schade..  Ach.. vandaag weer een nieuwe dag. De verzekering dekt de schade én de winkel ruikt weer heerlijk!! J

woensdag 2 oktober 2013

Chocoladefestival



Hooggespannen waren de verwachtingen over het chocoladefestival in Zutphen afgelopen zondag.

Onze winkel (Frans brocante in combinatie met charmante chocolaterie) bestaat namelijk pas sinds 1 juni jl. Voor ons dus een eerste chocoladefestival met de verwachting (volgens de media) van 30.000 man..... Met een klein kraampje voor de deur en onze chocolatier die ter plekke VOC truffels maakte moesten we ons voorbereiden op een mega massa mensen....
Tja wat doe je dan.. hoeveel ga je voorverpakken... komen ze ook de winkel in en hoeveel handjes heb je nodig... allemaal vragen voor de kersverse ondernemer..

Uiteindelijk viel het allemaal wel mee (of tegen?). Een mensenmassa heb ik niet gezien. Wellicht omdat de organiserende chocolatier uit Zutphen erg voordelige bewegwijzering had aangebracht (voor zijn eigen activiteiten dan wel te verstaan..). Bij ons stonden de mensen aandachtig de kunsten van de chocolatier te bewonderen, te proeven en gelukkig viel de proeverij goed in de smaak en namen ook veel mensen een doosje overheerlijke bonbons mee naar huis. Een grote verassing was dat chocoladeliefhebbers ook van brocante hielden waardoor er in de winkel ook heel wat bedrijvigheid was.


Al met al een zeer geslaagd eerste chocoladefestival!